Πρόσωπα (30/4) με συνέντευξη Μιχάλη Μαρίνου.

Πολύ πολύ καλησπέρα σας !

Όπως και την προηγούμενη εβδομάδα, έτσι και σήμερα τα "Πρόσωπα" βρίσκονται εδώ για να σας παρουσιάσουν πληροφορίες και γεγονότα, τα οποία ίσως να γνωρίζετε ή ίσως και όχι για αγαπημένα πρόσωπα της Showbiz.

Κάθε Παρασκευή δηλαδή η συγκεκριμένη στήλη είναι αφιερωμένη σε μία καλλιτεχνική προσωπικότητα (από διάφορους χώρους) και στην πορεία της έως τώρα...



Σήμερα είμαι στην πολύ ευχάριστη θέση να σας παρουσιάσω την ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του Μιχάλη Μαρίνου που μου παραχώρησε για το Tvnea!

Ο Μιχάλης Μαρίνος γεννήθηκε πριν μερικά χρόνια στην Αμμόχωστο της Κύπρου και πλέον έχει κατορθώσει να είναι από τους πιο αγαπημένους, αυθεντικούς και ουσιαστικά ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του.

Απόφοιτος της δραματικής σχολής Αθηνών, και με ισχυρό τηλεοπτικό ξεκίνημα το υπερ-επιτυχημένο "Παρά Πέντε" μας απασχολεί τα τελευταία χρόνια ευχάριστα με τους πρωταγωνιστικούς του ρόλους τόσο σε τηλεοπτικές σειρές όσο και σε θεατρικές παραστάσεις.

Εγώ είχα την χαρά να επικοινωνήσω μαζί του και μέσα από την κουβέντα μας που θα διαβάσετε παρακάτω, θα έχετε την ευκαιρία και εσείς να μάθετε πολλές πληροφορίες για τον αγαπημένο Μιχάλη Μαρίνο...- Πάμε μερικά χρόνια πριν όταν τελείωσες το σχολείο... Τι στόχους είχες σε ηλικία 17-18 χρονών και τι ήθελες να κάνεις;

Εγώ γεννήθηκα στην Κύπρο και μεγάλωσα στην Αλεξανδρούπολη, στον Έβρο. Όταν ήμουν 17-18 χρονών και τελείωνα το σχολείο απλά ήθελα να σπουδάσω οικονομικά αφού το έψαξα πολύ και έδωσα Πανελλαδικές όπως όλος ο κόσμος, ήρθα στην Αθήνα και σπούδασα τέσσερα χρόνια. Μετά μου ήρθε το μικρόβιο της υποκριτικής σε μία ομάδα της σχολή και άρχισα να ψάχνομαι λίγο με το θέατρο. Έτσι αποφάσισα να πάω να παρακολουθήσω μαθήματα σε μια δραματική σχολή και να κυνηγήσω το όνειρο μου..

- Η πρώτη σου επαγγελματική δουλειά ήταν στο θέατρο ή στην τηλεόραση;

Η πρώτη μου δουλειά ήταν στο θέατρο. Μόλις τελείωσα την σχολή συμμετείχα σε ένα μιούζικαλ που μου αρέσει και αγαπώ πολύ. Στην παράσταση "Grease" στο θέατρο Βέμπο.

- Μίλησε μου λίγο για το άγχος και την αγωνία που είχες στην πρώτη σου παρουσία επί σκηνής.

Υπήρχε όντως πάρα πολύ άγχος και πάρα πολύ αγωνία, δηλαδή την πρώτη φορά νομίζω πάντα λίγο τρέμεις, αλλά τα καταφέρνεις μια χαρά. Βγαίνεις, το κάνεις και οκ...

- Τι συνεργασίες ακολούθησαν μετά από αυτό;

Μετά δούλεψα με τον Λευτέρη Βογιατζή στο Εθνικό θέατρο σε μία πολύ ωραία παράσταση, στους "Πέρσες" του Αισχύλου όπου κάναμε μια περιοδεία. Την επόμενη χρονιά δούλεψα με τον Κώστα Τσιάνο στην "Ιφιγένεια εν Αυλίδι" και το "Miserere" επίσης στο Εθνικό Θέατρο, ενώ ήμουν ακόμη σε μερικές παραστάσεις και μετά ήρθε το "Παρα πέντε".

- Από τις δουλειές αυτές που μου προανέφερες, ποια θα ξεχώριζες εσύ θεατρικά;

Θεατρικά νομίζω πως μια παράσταση που για μένα ήταν ένα μεγάλο μάθημα ήταν οι "Πέρσες", γιατί ο Λετέρης Βογιατζής είναι ένας μεγάλος δάσκαλος για όποιον έχει την τύχη να δουλέψει μαζί του και ακόμα αν εκείνη την στιγμή δεν καταλαβαίνεις ακριβώς αυτό που σου λέει & απλά το κάνεις, έρχεται μετά από καιρό η στιγμή που αντιλαμβάνεσαι αυτό τον τρόπο που σου προτείνει. Προσωπικά τον ευχαριστώ όπως και όλους εκείνους τους ανθρώπους που βρέθηκαν στην πορεία μου χωρίς να ξεχωρίζω κάποιον, με την έννοια να τον ευχαριστήσω ειδικά.

- Το τηλεοπτικό κοινό σε γνώρισε ουσιαστικά μέσα από το "Παρά πέντε" θα έλεγα. Θα ήθελες να μου πεις τι θυμάσαι από εκείνη την περίοδο;

Πολλές ωραίες στιγμές έχω να θυμηθώ. Ξέρεις, είναι μία πολύ γλυκιά ανάμνηση όλο αυτό που ζήσαμε.. Ήταν κάτι πάρα πολύ ωραίο που το αγαπούσαμε πολύ και η αγάπη του κόσμου ήταν τόσο μεγάλη που το έκανε ακόμη πιο ξεχωριστό από αυτό που ήταν.

- Με τα υπόλοιπα παιδιά διατηρείς επαφές;

Επικοινωνία διατηρώ σχεδόν με όλα τα παιδιά, καθώς ούτως ή άλλως ήμασταν μια παρέα και πριν την σειρά. Δηλαδή με τον Γιώργο (Καπουτζίδης) και την Αγγελική (Λάμπρη) ήμασταν μαζί στην σχολή, αλλά και τώρα συνεχίζουμε να κάνουμε παρέα, να τηλεφωνιόμαστε, να μιλάμε, να βρισκόμαστε...


- Θα έλεγες ότι σε επηρέασε η μεγάλη αναγνωρισιμότητα μετά από αυτό;

Επαγγελματικά σίγουρα μου άλλαξε απόλυτα τα δεδομένα και από εκεί και πέρα τα πράγματα για μένα ήταν πολύ καλύτερα. Σε προσωπικό επίπεδο η αναγνωρισιμότητα είναι απλά ένα κομμάτι αυτής της δουλειάς, δηλαδή κάνεις την συγκεκριμένη δουλειά γιατί θέλεις να έχεις μία απεύθυνση προς τον κόσμο και όταν η δουλειά σου αρέσει, τότε υπάρχει και η αναγνωρισιμότητα που είναι κάτι όμορφο για έναν καλλιτέχνη. Είναι ωραίο να εισπράττεις από τον κόσμο την αγάπη τους και την εκτίμηση τους για αυτό που κάνεις, αλλά ως εκεί. Δεν είναι δηλαδή κάτι που το υπερεκτιμώ και δεν με κάνει να αισθάνομαι διαφορετικά...

- Και σίγουρα μιλάμε για την αναγνωρισιμότητα στον μέγιστο βαθμό, καθώς θυμόμαστε όλοι την τεράστια επιτυχία του "Παρα πέντε"...

Ναι όντως ήταν μεγάλη η επιτυχία της σειράς και η ανταπόκριση του κόσμου σε αυτήν.

- Είσαι από τα άτομα που δεν έχεις απασχολήσει ιδιαίτερα τα ΜΜΕ με την προσωπική σου ζωή , και θα ήθελα να σε ρωτήσω ποιά είναι η άποψη σου για συναδέλφους ή άτομα του χώρου που επιλέγουν να προβάλλουν σχεδόν κάθε λεπτό της προσωπικής τους ζωής με μόνο στόχο την δημοσιότητα;

Είμαι από τους ανθρώπους που ποτέ δεν κρίνω τις επιλογές των άλλων. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του και κάνει αυτό που πιστεύει πως είναι σωστό ή αυτό που θέλει να κάνει, και από κι και πέρα δέχεται τις συνέπειες που είναι αρνητικές, θετικές ή και τα δύο μαζί αλλά ποτέ μου δεν μπαίνω στην διαδικασία να τις κρίνω ή να τις επικρίνω γιατί κάθε περίπτωση είναι μοναδική και ιδιαίτερη....

- Είναι δύσκολο για σένα να έχεις την δημοσιότητα στο επίπεδο που θες εσύ σε σχέση με την προσωπική σου ζωή;

Όχι, δεν νοιώθω κάποια ιδιαίτερη δυσκολία.. Νομίζω πως όταν δεν θέλεις να ασχοληθούν με την προσωπική σου ζωή, αυτό δεν συμβαίνει.

- Μάλιστα. Φέτος ήταν μια πολύ δημιουργική χρονιά για σένα, καθώς σε παρακολουθήσαμε τόσο στο θέατρο όσο στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο. Αρχικά θέλω να σε ρωτήσω για την θεατρική παράσταση "Αθώος ή Ένοχος" και τι εντυπώσεις σου άφησε η φετινή σεζόν που οδεύει και προς το τέλος της σιγά-σιγά.

Πρόκειται για μία παράσταση που την έχει σκηνοθετήσει ο Κώστας Σπυρόπουλος. Συγκεκριμένα, είναι ένα δικαστικό δράμα του Τζέφρι Άρτσερ που το έχει αποδώσει και το έχει σκηνοθετήσει μοναδικά ο Κώστας. Είναι μία αναπαράσταση μίας δίκης και μία παρέλαση μαρτύρων, και σαν στόχο η παράσταση έχει την απόδειξη της αθωότητας ή της ενοχής του κατηγορούμενου σχετικά με τον φόνο της γυναίκας του. Το ενδιαφέρον σε αυτή την δουλειά είναι ότι ο κόσμος στο τέλος ψηφίζει για αυτή την ενοχή ή την αθωότητα, καθώς είναι ουσιαστικά οι ένορκοι στους οποίους απευθυνόμαστε και ανάλογα με την απόφαση τους παίζεται διαφορετικό φινάλε.

- Και αυτό είναι όντως ιδιαίτερα πρωτότυπο καθώς το έχουμε δεί μόνο στο "Σεσουάρ για δολοφόνους" που είναι όμως κωμωδία.

Ναι εκείνο είναι κωμωδία, ακριβώς. Το "Αθώος ή Ένοχος" είναι μία παράσταση που μου αρέσει πάρα πολύ.. Εγώ κάνω τον δικηγόρο υπεράσπισης και έχω το δύσκολο φορτίο να πείσω τους ενόρκους για την αθωότητα του Πάτρικ Σέργουντ (Κ.Σπυρόπουλος). Μαζί μας είναι ακόμη η Λίνα Σακκά, η Ηρώ Λούπη, ο Δημήτρης Γεωργαλάς και άλλοι εξαιρετικοί συνάδελφοι. Η παράσταση θα συνεχιστεί μέχρι και τις 4 Μαϊου και υπάρχει η σκέψη να συνεχιστεί και του χρόνου...

- Αν πάμε στο θέμα οικονομική κρίση που ακούμε έντονα τον τελευταίο καιρό, εσύ το παρατήρησες σε ότι αφορά το θέατρο και στην ανταπόκριση του κόσμου;

Νομίζω πως στο θέατρο υπάρχει ένας αντίκτυπος της κρίσης και είναι γενικότερα λίγο πεσμένα τα πράγματα. Ο κόσμος είναι πιο μαζεμένος, δεν βγαίνει όσο έβγαινε παλιότερα, δεν πηγαίνει στο θέατρο όσο πήγαινε παλιότερα και έχω την αίσθηση πως είναι μία κρίση που επηρεάζει την ζωή μας σε όλους τους τομείς. Θα κάνουμε όμως υπομονή πως θα περάσει και ελπίζω σε ένα δυό χρόνια τα πράγματα να στρώσουν...

- Δηλαδή την φετινή σεζόν θα την χαρακτήριζες δύσκολη..

Συνολικά ναί, έχει μία δυσκολία. Ακόμη, υπάρχει ένας φόβος σε σχέση με το να αναλάβει κάποιος μία επιχειρηματική δραστηριότητα θεατρικά και γενικότερα. Είναι δηλαδή μία περίοδος που η αποτυχία εμπορικά για τους ανθρώπους που ασχολούνται με την παραγωγή έχει έναν αντίκτυπο ακόμα μεγαλύτερο λόγω της ανασφάλειας.

- Ας πάμε τώρα στην τηλεόραση και στο "Κος & κα Πελς" που ήταν μία αρκετά προσεγμένη δουλειά. Αρχικά μίλησε μου για τα συναισθήματα που σου πρόσφερε αυτή η συνεργασία..

Κοίτα ήταν μία δουλειά το "Πελς" που από την πρώτη στιγμή που διάβασα την ιστορία και το σενάριο με ενθουσίασε. Γενικά ήταν μία δουλειά που χάρηκα πάρα πάρα πολύ και αυτός ο διπλός ρόλος που είχε όλες αυτές τις αποχρώσεις και όλες αυτές τις αλλαγές και αυτή την πορεία ήταν πολύ ιδιαίτερος. Εγώ σαν ηθοποιός δηλαδή νιώθω πολύ τυχερός που το έκανα αυτό καθώς είχε στοιχεία πρόκλησης για μένα, κάτι που μου αρέσει, νιώθω ότι με εξελίσσει και πως με πάει παρακάτω. Νομίζω ακόμη ότι και το αποτέλεσμα ήταν ίσως από τις πιο ωραίες δουλειές που έχω κάνει ως τώρα τόσο σκηνοθετικά, όσο και σαν ομάδα που ήμασταν πάρα πολύ δεμένοι με τους υπόλοιπους ηθοποιούς. Και με την Άντα Λιβιτσάνου και με όλα τα παιδιά που ήταν στο cast. Ήταν μία δουλειά που την χάρηκα πολύ !

- Θα μπορούσαμε να πούμε επιπλέον ότι ήταν καινούριο & πρωτότυπο το ότι βλέπαμε από μέσα όλα όσα συμβαίνουν πραγματικά στην Tv...

Ναι, λίγο στην υπερβολή βέβαια και με μια δόση χιούμορ αλλά λίγο πολύ ναι. Αν και μερικές φορές η πραγματικότητα ξεπερνάει και την μεγαλύτερη φαντασία του καλύτερου σεναριογράφου. (συνέχεια συνέντευξης) .......

- Πόσο δύσκολο ήταν για σένα η μικρή απήχηση που είχε στον κόσμο ή κάποια αρνητικά σχόλια που γράφτηκαν από διάφορους αποκαλούμενους ως "κριτικούς";

Κοίταξε, η μεταφορά ξένου σεναρίου είναι μια τακτική που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα για διάφορους λόγους και δεν είναι απαραίτητα κατακριτέο. Δηλαδή το μεγαλύτερο πρόβλημα στην ελληνική τηλεόραση και στο σινεμά είναι ότι δεν υπάρχουν αρκετά σενάρια, οπότε το να καταφύγεις σε μία ιστορία που είναι λίγο πολύ δοκιμασμένη δεν είναι απαραίτητα αρνητικό.

- Ακριβώς, και όπως γνωρίζουμε η σειρά έχει κάνει επιτυχία σε πολλές χώρες...

Ναι βέβαια. Τώρα σχετικά με την απήχηση που με ρώτησες... Προφανώς η σειρά στο δείγμα της Agb δεν πήγε πάρα πολύ καλά, και είχε δηλαδή ένα μέτριο νούμερο που ήταν γύρω στο 14%. Παρ' όλα αυτά εμείς που κυκλοφορούμε έχουμε την αίσθηση ότι ο κόσμος που την έβλεπε ίσως ήταν περισσότερος και σίγουρα αυτοί που μας έβλεπαν, το κοινό, ήταν ένα πάρα πολύ φανατικό κοινό. Δηλαδή, το έβλεπαν με αρκετή μανία. Βέβαια, η επιτυχία ενός σήριαλ δεν εξαρτάται μόνο από τα νούμερα της Agb και μιλάω όχι μόνο για την καλλιτεχνική επιτυχία αλλά για το γεγονός ότι όλος ο κόσμος ξέρει για το "Κύριος και Κυρία Πέλς". Αυτό για εμένα είναι επιτυχία, δηλαδή παρότι είναι ένα σήριαλ που έκανε χαμηλά νούμερα στην Agb, ο κόσμος γνωρίζει για αυτό και είναι διαίτερα σημαντικό ότι το εισπράττουμε και εμείς.. Αυτό δεν καταγράφεται στα νούμερα, αλλά είναι κάτι πολύ ανεξάρτητο καθώς η Agb είναι μία σεβαστή μέτρηση.

- Σε στεναχώρησε λίγο το γεγονός ότι δεν συνεχίστηκε για περισσότερα επεισόδια ή δεν πήρε το "πράσινο φως" ενδεχομένως για την επόμενη σεζόν;

Όχι γιατί αυτά τα πράγματα είναι μέσα στην δουλειά. Δηλαδή γνωρίζεις ότι παίρνονται κάποιες αποφάσεις που εγκρίνονται ή δεν εγκρίνονται σε σχέση με κάποια επεισόδια ή κάποιες σειρές. Εμένα στόχος μου είναι να κάνω την δουλειά μου καλά σαν ηθοποιός και στα πλαίσια της ομάδας, από εκεί και πέρα οι αποφάσεις είναι άλλων. Εγώ πάντως ξέρω ότι και αυτά είναι μέσα στο παιχνίδι...

- Θα ήθελα τώρα να αναφερθώ στην Άντα Λιβιτσάνου, που γνωρίζουμε ότι παρουσιάζει το Greek Ιdol, και να σε ρωτήσω πως βλέπεις εσύ τέτοιες κινήσεις συναδέλφων σου που δοκιμάζονται σε άλλους χώρους όπως πχ αυτόν της παρουσίασης;

Νομίζω ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να δοκιμαστεί όπου θέλει. Εάν θέλει κάποιος να δοκιμαστεί στην παρουσίαση μπορεί να το κάνει, αν θέλει κάποιος που δεν είναι ηθοποιός να δοκιμαστεί στην υποκριτική και του δίνεται μία τέτοια ευκαιρία μπορεί να το κάνει.. Είναι τόσο σκληρή η δουλειά μας που στο τέλος αυτός που κρίνει είναι ο κόσμος που το βλέπει και οι άνθρωποι που το βλέπουν, οπότε το να κρίνει κάποιος εκ των προτέρων μία επιλογή είναι πάρα πολύ λάθος. Θεωρώ ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα και πρέπει να κάνει αυτό που νοιώθει ότι θα ήθελε να κάνει ή να δώσει κάτι παραπάνω. Αν δηλαδή είναι για αυτόν μία πρόκληση, τότε καλά κάνει και το κάνει...

- Και εσύ στο παρελθόν είχες δοκιμάσει κάτι αντίστοιχο με την Σοφία Αλιμπέρτη στον ΑΝΤ1 με ιδιαίτερη επιτυχία.. Θα το τολμούσες ξανά σε επόμενο βήμα σου;

Εμένα η τηλεόραση μου αρέσει πάρα πολύ σαν μέσο. Έχει μία δύναμη, μία αμεσότητα, μία επαφή με τον κόσμο και αν όλοι μπορούμε να κάνουμε καλή τηλεόραση τότε αυτό μπορούμε να το δοκιμάζουμε με διάφορους τρόπους. Προσωπικά, δεν ξέρω αν θα το ξανάκανα αλλά υπό συνθήκες μπορεί ναι..

- Έχεις δεχθεί μετά την συμμετοχή σου στο "Καλομελέτα και έρχεται" και άλλες προτάσεις;

Ναί έχω δεχθεί.

- Να αλλάξω θέμα και να περάσω στο σινεμά... Στις μέρες μας είναι δύσκολο για κάποιους ηθοποιούς να συμμετέχουν πλέον σε κινηματογραφικές ταινίες, εσύ όμως έλαβες μέρος στην "Νήσος" η οποία έκανε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία φέτος. Πώς σου φάνηκε εσένα αυτή η συνεργασία και τι εντυπώσεις σου άφησε;

Εγώ νοιώθω πραγματικά τυχερός γιατί πέρσι εκτός από την "Νήσος" έκανα και τις "180 μοίρες", αλλά και πιο πριν ήμουν και στο "Σούλα Έλα Ξανά" του Βασίλη Μυριανθόπουλου. Νομίζω πως έχει αρχίσει να υπάρχει μία κίνηση στον ελληνικό κινηματογράφο και στον εμπορικό ελληνικό κινηματογράφο, και σίγουρα η "Νήσος" ήταν μία ταινία που πήγε πολύ πολύ καλά εμπορικά αλλά ήταν και μία πολύ ωραία και έντιμη ταινία την οποία ο κόσμος ξεχώρισε. Εγώ προσωπικά νοιώθω πολύ τυχερός γιατί συνεργάστηκα με τον σκηνοθέτη της ταινίας, τον Χρήστο Δήμα, που είναι ένας από τους καλύτερους σκηνοθέτες που έχουμε στην Ελλάδα αυτή την στιγμή. Ακόμη, πέρα από το σενάριο που ήταν πολύ ιδιαίτερο και ξεχωριστό, μιας και παίζει κυρίαρχο ρόλο το σενάριο πάντα σε μία ταινία, ήταν και ένα cast πολύ δυναμικό. Τόσοι σπουδαίοι ηθοποιοί μαζί σε μία δουλειά, που εργάζονται σαν μία ομάδα, από τον Κώστα Βουτσά που είχαμε την τύχη να είναι μαζί μας καθώς για εμάς τους νεώτερους είναι ένας άνθρωπος που μας έχει εμπνεύσει & ίσως είναι ένας από τους λόγους που πολλοί από εμάς είναι σήμερα ηθοποιοί, αλλά και όλους τους υπόλοιπους.. Δηλαδή την Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, την Ελένη Καστάνη, τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη και την Τάνια Τρύπη.

- Και η ιστορία βέβαια είχε την ιδιαιτερότητα της γιατί συνδύαζε τόσο την κωμωδία όσο και το δραματικό στοιχείο σε κάποιες στιγμές. Ας περάσουμε τώρα στην καθημερινή σου ζωή.. Εσύ Μιχάλη πώς θα μου περιέγραφε μία συνηθισμένη σου μέρα; Με τι σου αρέσει να ασχολείσαι;

Κοίταξε, είναι ανάλογα με την περίοδο. Υπάρχουν περίοδοι που μπορεί να δουλεύω από το πρωί μέχρι το βράδυ και να φεύγω να πηγαίνω σε γύρισμα, να τελειώνω να πηγαίνω σε πρόβα σε παράσταση και αυτό να συμβαίνει για μέρες κ.ο.κ... Συνήθως τον χειμώνα ισχύει αυτό που επιλέγω και προκύπτει να δουλεύω πιο πολύ. Τώρα, όταν δεν δουλεύω θέλω απλά να βλέπω τους φίλους μου, να μην κάνω τίποτα, να πηγαίνω για καφέ, να πηγαίνω καμιά εκδρομή ή κάποιο ταξίδι που μου αρέσουν πολύ. Δηλαδή θέλω να χαλαρώνω και να γεμίζω τις μπαταρίες μου...

- Ασχολείσαι καθόλου με το Ίντερνετ; Σου αρέσει δηλαδή να κοιτάς sites, blogs κλπ;

Έχω αρχίσει να ασχολούμαι γιατί παλιότερα δεν είχα καμία σχέση. Τα τελευταία 4-5 χρόνια έχω μπει στην διαδικασία λίγο να μην είμαι και εγώ "αγράμματος", γιατί πλέον όποιος δεν ξέρει από Ίντερνετ και υπολογιστές είναι λίγο "αγράμματος" θα έλεγα και κάτι του στερείται, οπότε κάνω και εγώ την προσπάθεια μου να εκσυχρονιστώ...

- Σαν τηλεθεατής τώρα, μιας και το site μας λέγεται Tvnea, ποιά είναι γνώμη σου αυτή την στιγμή για την τηλεόραση; Το επίπεδο δηλαδή της Tv σήμερα...

Κοίτα, η ελληνική τηλεόραση κάνει μια πολύ μεγάλη προσπάθεια, καθώς υπάρχουν πολλά κομμάτια καλά στην ελληνική τηλεόραση και γίνονται πολύ αξιόλογες δουλειές σε σχέση με τις ξένες που έχει τύχει να παρακολουθήσω. Θεωρώ δηλαδή ότι είναι μία τηλεόραση πολύ ζωντανή. Φέτος για παράδειγμα, υπάρχουν σειρές όπως είναι το "4" του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, το "Μίλα μου βρώμικα" της Κοντοβά και η "Ονειροπαγίδα" με την Σολωμού και τον Καραμίχο που είναι πολύ ωραίες και προσεγμένες δουλειές. Ακόμη, υπάρχουν πάρα πολλές εκπομπές ενημερωτικές που είναι πολύ αξιόλογες. Θα ήθελα ίσως απλά η ελληνική τηλεόραση να έχει λιγότερα ριάλιτι, γιατί πια η ισορροπία έχει αρχίσει να φεύγει προς αυτό το real-life show όπως ονομάζεται πλέον το ριάλιτι που έχω την αίσθηση ότι αυτό δεν κάνει την τηλεόραση καλύτερη.

- Εσύ αυτό το διάστημα συζητάς για κάποια καινούρια συνεργασία για την επόμενη σεζόν;

Ναι, συζητάω κάτι αλλά είναι αρκετά νωρίς για να σου πω ακόμη... Υπάρχουν πράγματα που τα συζητάω, αλλά είναι ακριβώς η περίοδος που δεν έχει μπει ακόμα το νερό στο αυλάκι.

- Τώρα κλείνοντας αν σου ζητούσα να φανταστείς τον εαυτό σου 10 χρόνια μετά, πώς θα ήθελες να είναι η ζωή σου τόσο σε επαγγελματικό επίπεδο όσο και σε προσωπικό;

Θέλω απλά να νιώθω καλά και να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν και με γεμίζουν. Σημαντικό είναι να έχω κοντά μου τους ανθρώπους που με αγαπάνε, τους φίλους μου, και φυσικά να έχω την υγεία μου...

- Αυτή την περίοδο, εσύ είσαι καλά;

Είμαι καλά ναι, είναι μια καλή περίοδος για εμένα

Ακολουθεί ένα βίντεο αφιερωμένο στο σημερινό μας "Πρόσωπο": Μιχάλη Μαρίνο

Και κάπως έτσι, τα αποψινά μας "Πρόσωπα" έφτασαν στο τέλος τους. Εγώ να ευχαριστήσω προσωπικά τον Μιχάλη Μαρίνο πάρα πολύ για την συνέντευξη που μου παραχώρησε για το site μας και ελπίζω να άρεσε και σε εσάς..

Το ραντεβού μας εδώ στο Tvnea ανανεώνεται όπως πάντα για την επόμενη Παρασκευή, ασφαλώς με ένα νέο αφιέρωμα σε μία αγαπημένη προσωπικότητα της Showbiz.

* Μην χάσετε την επόμενη εβδομάδα: Μία πολύ γλυκιά, όμορφη, λαμπερή, δροσερή και ταλαντούχα δημοσιογράφος μου μιλάει αποκλειστικά για "ολα" σε μία συνέντευξη με ιδιαίτερο ενδιαφέρον...

Σας ευχαριστώ ακόμα μια φορά πολύ για την ανάγνωση σας, καλό Σαββατοκύριακο και όπως πάντα μια συμβουλή... να είστε πάντα ο εαυτός σας!

Γειά χαρά !
Αλέξανδρος Κούρτης

Διαβάστε επίσης τα "Πρόσωπα" της προηγούμενης εβδομάδας εδώ:

• Πρόσωπα (16/4) με συνέντευξη Γιώργου Χατζηπαύλου.
• Πρόσωπα (23/4) με συνέντευξη Τάσου Ιορδανίδη.