Ισαβέλλα Κογεβίνα:είχα κάνει κάστινγκ πέρσι για την Ονειροπαγίδα αλλά ήρθε το «Κάρμα»

Η τηλεόραση είναι τελικά το... κάρμα της, αφού μετά το τέλος της ομώνυμης, καθημερινής σειράς του ΑΝΤ1, - μέσα από την οποία πήρε και το βάπτισμα του πυρός ως πρωταγωνίστρια-, παρουσιάστηκε μπροστά της το κλειδί που της άνοιξε την πόρτα της «Ονειροπαγίδας». Ο λόγος για την Ισαβέλλα Κογεβίνα. Η γλυκιά ηθοποιός μετά τη «Σμαράγδα» αναλαμβάνει φέτος να δώσει ζωή στη «Χρύσα Λιβάνη». Σε ένα ανοιχτόκαρδο, πληθωρικό, χαμογελαστό κορίτσι, το οποίο έρχεται και φέρνει τα πάνω-κάτω στην «Ονειροπαγίδα» και στη ζωή της «Κατερίνας» και του «Πέτρου», αφού είναι το νέο και πιθανότατα και το... τρίτο πρόσωπο!
-«Ονειροπαγίδα» δεύτερη σεζόν, και εσύ είσαι ένα από τα νέα πρόσωπα στην ιστορία μας... Πώς σου προέκυψε αυτή η νέα συνεργασία με τον ΑΝΤ1;
-Εντελώς στα ξαφνικά, όπως προκύπτουν άλλωστε και τα περισσότερα πράγματα σε αυτή την ζωή. Ηταν γύρω στα τέλη Ιουλίου κι εκεί που έκανα διακοπές, έχοντας αποφασίσει πως μάλλον φέτος δεν θα είχα κάτι τηλεοπτικό, χτύπησε το τηλέφωνο και ήρθε και η πρόταση.
-Πέρυσι έβλεπες «Ονειροπαγίδα»;
-Φανατικά δυστυχώς δεν μπορούσα να δω, λόγω υποχρεώσεων. Ομως, κάθε φορά που βρισκόμουν σπίτι, ναι, έβλεπα «Ονειροπαγίδα». Σαφέστατα ήταν μία δουλειά που ταίριαζε με την αισθητική μου. Μάλιστα, πρέπει να σου πω πως για την «Ονειροπαγίδα» είχα κάνει κάστινγκ πέρσι, προκειμένου να κρατήσω έναν από τους βασικούς ρόλους, αλλά εν συνεχεία ήρθε το «Κάρμα» στον δρόμο μου και άλλαξαν τα τηλεοπτικά μου πλάνα.
-Εχεις συνειδητοποιήσει τώρα που το «Κάρμα» έριξε αυλαία, αυτή η καθημερινή εμπειρία τι ήταν για σένα;
-Σχολείο... Σχολείο κανονικό, έμαθα πάρα πολλά πράγματα. Ηταν μία δουλειά με φοβερές απαιτήσεις, από την οποία βγήκα πλουσιότερη.
-Ολοι λένε πως το καθημερινό είναι κρας-τεστ αντοχών...
-Θέλει όντως αντοχές, όπως επίσης απαιτεί και εγρήγορση και συνέπεια. Ομως, παρά το τρέξιμο, μπορώ να σου πω πως προσωπικά από το «Κάρμα» δεν κουράστηκα καθόλου. Και δεν ένιωσα αυτή την κούραση και αυτό το βάρος, γιατί το κλίμα στα γυρίσματα ήταν απίστευτο. Ηταν μία πάρα πολύ καλή και προσεγμένη δουλειά.

-Θα ξαναέκανες καθημερινό;
-Δεν θέλω να λέω μεγάλα λόγια, αλλά θέλω να αποφύγω το καθημερινό. Και αυτό γιατί δεν σου αφήνει τα περιθώρια να ασχοληθείς με τίποτα άλλο και, προσωπικά, θέλω πάρα πολύ να κάνω θέατρο.

-Ναι, αλλά και η προβολή που σου προσφέρει μία καθημερινή δουλειά είναι μεγάλη.
-Κανείς δεν λέει όχι, όπως επίσης και η έκθεση του ηθοποιού είναι... μεγάλη. Και ποτέ δεν ξέρεις αν αυτή η έκθεση στο τέλος θα σου βγει σε καλό.


-Το «Κάρμα» μπορείς να πεις πως ήταν η σημαντικότερη τηλεοπτική στιγμή σου μέχρι τώρα;
-Σίγουρα το «Κάρμα» είναι μία από τις πιο σημαντικές τηλεοπτικές στιγμές μου, σίγουρα μου χάρισε τον πρώτο πρωταγωνιστικό μου ρόλο σε συστηματική τηλεοπτική βάση, όμως, κάθε ρόλος για μένα είναι σημαντικός και ξεχωριστός.

-Δηλαδή, ένας από τους βασικούς στόχος σου δεν ήταν κάποια στιγμή να χριστείς πρωταγωνίστρια;
-Οχι, ο στόχος μου μέσα από αυτήν τη δουλειά δεν είναι να χριστώ πρωταγωνίστρια - όπως λέτε- αλλά το να τα καταφέρω και να ξεχωρίζω σε ό,τι κι αν κάνω. Ακόμα κι αν αυτό είναι ένα πέρασμα ενός λεπτού!

-Οταν αποφάσισες να μπεις σε αυτόν τον χώρο, η δόξα και η αναγνωσιμότητα δεν ήταν ένα από τα πράγματα που σε ενδιέφεραν;
-Ηταν ίσως τα τελευταία πράγματα που με ενδιέφεραν, για να μη σου πω πως δεν με ενδιέφεραν ουσιαστικά και καθόλου. Ωραία είναι η δόξα, ωραίο είναι να έχεις απήχηση στον κόσμο, δεν λέω, όμως, σίγουρα αυτός δεν ήταν ο λόγος που αποφάσισα να γίνω ηθοποιός.


-Ποιος ήταν ο λόγος που έγινες ηθοποιός;
-Η ανάγκη του να παίξω διάφορα πράγματα και να τα καταφέρω και να επιβιώσω μέσα από αυτό το παιχνίδι. Αυτό το παιχνίδι το οποίο ουσιαστικά είναι ένα παιχνίδι ζωής.


-Ενα παιχνίδι, όμως, με πολλές ανασφάλειες και δυσκολίες...
-Εννοείται, γι’ αυτό και όλα αυτά ακριβώς το κάνουν το ταξίδι της υποκριτικής ακόμα πιο γοητευτικό, ακόμα πιο μαγικό...

-Εσύ είσαι ανασφαλής;
-Απίστευτα ανασφαλής... Ομως, από εκεί που έχω τις ανασφάλειές μου, ξαφνικά τις προσπερνάω και λέω «πάμε και ό,τι γίνει...»

-Αυτή η δουλειά χρειάζεται τόλμη;
-Αυτή η δουλειά χρειάζεται τόλμη και γερό στομάχι. Δεν μπορείς να δειλιάζεις, γιατί σε κρατάει πιο πίσω.

-Είσαι ένα κορίτσι χαμηλών τόνων που αποφεύγει παντός τύπου κοσμικότητες. Αυτός πιστεύεις πως είναι ένας χώρος που δίνει ευκαιρίες και σε ανθρώπους που επιλέγουν να κάνουν τη δουλειά τους πιο αθόρυβα;
-Κρίνοντας από τη δική μου περίπτωση, πιστεύω πως υπάρχει χώρος για όλους. Μπορείς να υπάρξεις σε αυτόν τον χώρο είτε είσαι πιο... θορυβώδης είτε είσαι πιο χαμηλών τόνων είτε έχεις μία πληθωρικότητα είτε έχεις μία διακριτικότητα στις κινήσεις σου. Σε αυτόν τον χώρο δεν μπορείς να υπάρξεις με το ψέμα. Αυτός ο χώρος το φτύνει το ψέμα... Μπορείς να υπάρξεις μόνο με την αλήθεια σου και με την αυθεντικότητά σου. Τουλάχιστον προσωπικά αυτό έχω καταλάβει.

-Εκτός του ότι είσαι χαμηλών τόνων άνθρωπος, τι άλλο πιστεύεις πως σε χαρακτηρίζει;
-Το πείσμα μου και πως είμαι πολεμίστρια. Οταν κάτι το πιστεύω δεν το βάζω κάτω με τίποτα.

-Ονειρα κάνεις;
-Ονειρα κάνω, αλλά είναι στιγμιαία... Δεν τα τοποθετώ σε βάθος χρόνου και δεν μου γίνονται έμμονη ιδέα. Δεν είμαι ονειροπόλος τύπος με την ακριβή έννοια της λέξης.


-Ζούμε δύσκολες εποχές, πιστεύεις πως λόγω αυτών των δυσκολιών ο κόσμος έχει σταματήσει να ονειρεύεται;
-Αλήθεια είναι αυτό που λες... Οι εποχές που ζούμε δεν αφήνουν τον κόσμο να ονειρεύεται. Ομως, σε τέτοιες ακριβώς εποχές, πιστεύω πως ο κόσμος επιβάλλεται να ξεκινήσει να ονειρεύεται, γιατί μέσα από το όνειρο βγαίνει και η ελπίδα.

-Αρα, στο γκρίζο της εποχής, το όνειρο τι είναι;
-Το όνειρο είναι φάρμακο... Το να ονειρεύεσαι και να μη σταματάς να ελπίζεις νομίζω πως είναι ο μοναδικός τρόπος για να μπορέσεις να πας παρακάτω.

Η Χρύσα έρχεται κοντά με τον Γίωργο στην «Ονειροπαγίδα»
-Και για να περάσουμε λιγάκι στα της «Ονειροπαγίδας» . Υποδύεσαι τη «Χρύσα». Τι κορίτσι είναι η «Χρύσα»;
-Η «Χρύσα» είναι ένα καλό κορίτσι, ένα κορίτσι πληθωρικό, ένα κορίτσι εξωστρεφές.

Με άλλα λόγια;
Είναι ένα κορίτσι έξω καρδιά, που φοράει απίστευτα έντονα χρώματα, είναι χαμογελαστή και πάντα αισιόδοξη.


-Και; Είναι γιατρός;
-Ναι, είναι γιατρός, η οποία αποφασίζει να αλλάξει εντελώς τον τρόπο ζωή της.
Ετσι παίρνει μία μεγάλη απόφαση και εγκαταλείπει τα πάντα και πάει να μείνει στην «Ονειροπαγίδα».

-Και να υποθέσω πως μελλοντικά θα γίνεις και το... τρίτο πρόσωπο στη σχέση της Μαρίας Σολωμού και του Γιώργου Καραμίχου;
-Αυτό που ξέρω για την ώρα είναι πως όντως κάποια στιγμή θα έρθω πολύ κοντά με τον Γιώργο...
Πάντως σίγουρα η παρουσία μου θα φέρει μία αναστάτωση.

-Τι σε γοήτευσε στον ρόλο της «Χρύσας»;
-Το ότι είναι τόσο διαφορετική από μένα...
Πιστεύω πως μέσα από τη «Χρύσα» μπορώ να βγάλω προς τα έξω κρυμμένες πτυχές του χαρακτήρα της Ισαβέλλας.

-Ποιο είναι το κοινό σας σημείο;
-Αναμφισβήτητα, το χαμόγελο!

-Γίνεσαι, λοιπόν, κι εσύ μόνιμη κάτοικος «Ονειροπαγίδας», και θέλω να σε ρωτήσω, παγίδες τα δικά σου όνειρα έχουν;
-Τις περισσότερες φορές δεν συνειδητοποιώ τα όνειρά μου, οπότε δεν αντιλαμβάνομαι και τις παγίδες που ίσως να κρύβουν.
Αν και πρέπει να σου πω, πως γενικότερα στόχους δεν βάζω.
Δεν θέλω να λέω μεγάλα λόγια, αλλά θέλω να αποφύγω το καθημερινό. Και αυτό γιατί δεν αφή­νει περιθώ­ρια να ασχοληθείς με τίποτα άλλο...

Συνέντευξη στη Νάνσυ Νικολαΐδου,για το ΕΘΝΟΣ